Qıdıqlama çox vaxt gülüş, oyun və sevinclə əlaqələndirilsə də, həm elmi məlumatlar, həm də tarixi qeydlər göstərir ki, bu, həmişə məsum bir davranış olmayıb.
Qerbxeber.com xəbər verir ki, Kaliforniya Universitetinin yeni araşdırmasına görə, qıdıqlama zamanı gülüş xoşbəxtlikdən deyil, beynin qeyri-ixtiyari müdafiə reaksiyasından qaynaqlanır. Qıdıqlama Qədim Romada ağrı vermədən çaxnaşma və acizlik yaratmaq üçün istifadə edilən işgəncə üsulu kimi də tarixə düşüb. Mütəxəssislər xəbərdarlıq edirlər ki, xüsusilə də onların razılığı olmadan uşaqlarda qıdıqlanma nəzarətin itirilməsi, stress və uzun müddətli travma hissi yarada bilər.
Qıdıqlamaq çox vaxt əyləncəli bir davranış olaraq görülsə də, uşaq üçün hər zaman xoş bir təcrübə olmaya bilər. Xüsusilə uşaq öz iradəsinə zidd qıdıqlanırsa, bu, stress və fiziki narahatlıq hissi yarada bilər. Uşağın “yox” demə haqqına məhəl qoymamaq uzun vədədə sərhəd pozuntusu hissinə, etibar problemlərinə və bədən qavrayışında təhriflərə səbəb olur. Uşağın qıdıqlama zamanı gülməsi hər zaman bəyəndikləri anlamına gəlmir. Ona görə də valideynlərin uşaqlarının reaksiyalarına diqqət etmələri və sərhədlərinə hörmət etmələri çox vacibdir.
Körpələrlə bağlı xüsusi həssaslığa da diqqət çəkən mütəxəssislər körpələrdə şifahi razılığın mümkün olmadığını xatırladıb. Baxıcılar körpənin bədən dilini diqqətlə izləməlidirlər. Qıdıqlama zamanı narahatlıq, ağlama, gərginlik kimi reaksiyalar varsa, bu, körpənin narahat olmasını göstərir. Baxıcılar körpənin bədən dilini diqqətlə izləməlidirlər. Qıdıqlama zamanı narahatlıq, ağlama, gərginlik kimi reaksiyalar varsa, bu, körpənin narahat olmasına baxmayaraq, körpənin fiziki təmaslarının pozulmasına səbəb ola bilər.
